struktury półprzewodnikowej
Encyklopedia PWN
kompozyt
materiał utworzony z co najmniej 2 komponentów (faz) o różnych właściwościach w taki sposób, że ma właściwości lepsze i/lub właściwości nowe (dodatkowe) w stosunku do komponentów wziętych osobno lub wynikających z prostego sumowania ich właściwości;
[łac. compositus ‘złożony’],
laser
urządzenie wzmacniające lub generujące spójne promieniowanie elektromagnetyczne (fotony) w zakresie widmowym między daleką podczerwienią a nadfioletem;
[ang. Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation ‘wzmacnianie światła przez wymuszoną emisję promieniowania’],
rezystor o rezystancji zmieniającej się pod wpływem zewn. pola magnet. (magnetooporowe zjawisko);
neutronografia
jedna z trzech gł., oprócz krystalografii rentgenowskiej i elektronografii, dyfrakcyjnych metod badania materii.
[łac. neutrum ‘nijakie’, gr. gráphō ‘piszę’],
promieniowanie podczerwone, promieniowanie IR, promieniowanie infraczerwone, podczerwień,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o fali długości 0,76–ok. 2000 µm, nie wywołujące wrażeń wzrokowych u człowieka;
przetwornik CCD, scalony analizator obrazu,
przyrząd półprzewodnikowy zbudowany z elementów CCD, w którym następuje przetwarzanie obrazu optycznego na sygnał elektryczny (wizyjny);
